ÇITI PITI KADINDI

Mini mini,                                                                               
Çıtı pıtı bir kadındı.
Saçları; uzun ve siyah, yazgısı gibi
 Çırpınır dururdu.

Gözleri, bakmayı bilene sığınak
Ve kederlerin en karasında son duraktı.


Kokusu, o çıtı pıtı kadının;
Unutulmuş dağ yamaçlarında,
Adana’nın portakal bahçelerinde
Ve Seyhan’ında,
 Taş Köprüsü’nde,
Gazipaşa’sında, Yenibey’inde,
Baraj Gölü’nde, Dilberler Seki’sinde
Buram buram dalgalanırdı.


Gitti bir gün o çıtı pıtı kadın;
Çocuklarından, annesinden
Ve Adana’dan uzaklara.
Kokusunu, sesini , saçlarının rengini
Ve evinin balkonunda oğlunu bekleyen gölgesini alarak…

Ezel de var, ebed de…
Göçen her can yürekte…
Ruhumun sancıyan arsız yarası,
Bil ki kavuşmak var
Mutlak, kaderde…


Meleğime... Anneme...   

Yorum Gönder

8 Yorumlar

  1. Ne hoş bir şiir, emeğinize sağlık.

    YanıtlaSil
  2. "Gitti bir gün o çıtı pıtı kadın"

    Bence, o çıtı pıtı kadın gitmedi. Gidemiyor. Siz göndermiyorsunuz. Yoksa böyle güzel duygular ve betimlemeler yazamazdınız...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kalbimin en korunaklı yeri ona ait.Onun hatıralarına.Fiziken yok yanımda.Ama o hep benimle,haklısınız.Değerli yorumunuz için çok teşekkürler.

      Sil
  3. Merhaba, blogunuzda daha nice güzel yazılar görmek üzere!
    Sevgilerimle, B
    Takibimdesiniz, yeni yazımı gördünüz mü? :) https://benirva.blogspot.com/2018/09/su-ksackhayatta-bu-kadar-guzel-dunyada.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler. İnceledim son yazınızı. Çok faydalı ve özenli hazırlanmış.Emeğinize sağlık. Benim takibimdesiniz zaten :)Sevgiler

      Sil
  4. Benim çıtı pıtımı başımdan eksik etmesin ... herkesin ...

    YanıtlaSil
  5. Amin 🙏 Allah tüm annelere uzun ömür versin...

    YanıtlaSil

Yorumlarınız benim için çok değerli.Teşekkürler...